Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ;

Μετά το ΠΔ164 και το νόμο 3320, ήρθε ο Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτήτων Υπαλλήλων για να ρυθμίσει το καθεστώς λειτουργίας των Δήμων και Κοινοτήτων και να δώσει μία έμμεση απάντηση για το πως θα αντιμετωπίζονται οι συμβασιούχοι των ΟΤΑ στο μέλλον. Στο άρθρο 45 ορίζεται ότι οι εργαζόμενοι με σύμβαση ορισμένου χρόνου θα γίνονται αορίστου μετά την παρέλευση 24 μηνών επιτυχούς θητείας.

Με τα παραπάνω, η ΝΔ έδωσε λύση στο πρόβλημα των συμβασιούχων που ήταν σε εκκρεμότητα μέχρι το 2004, δίνοντας μάλιστα τη σωστή διάσταση των πραγμάτων, αφού το Διάταγμα αυτό αφορούσε άτομα που απασχολούνταν σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Με την ίδια φιλοσοφία κινήθηκαν οι διαδικασίες, τόσο με το νόμο 3320, περί αυξημένης μοριοδότησης των υπηρετούντων, όσο και με τον προαναφερόμενο Κώδικα που θα διέπει τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την έναρξη ισχύος του (2008) και εφεξής.

Το μόνο που μένει να ρυθμιστεί είναι οι περιπτώσεις συμβασιούχων που προσλήφθηκαν μετά το 2004 και μέχρι σήμερα. Για τους συγκεκριμένους δεν υπάρχει ακόμα καμία ρύθμιση αν και γνωρίζω καλά ότι είναι στις άμεσες προθέσεις της κυβέρνησης να τακτοποιήσει το θέμα. Ωστόσο, εάν κάποιος οργανισμός του ευρύτερου δημόσιου τομέας προκηρύξει θέσεις είναι στο χέρι των συμβασιούχων να αιτηθούν την πρόσληψή τους. Πρόσθετα, το ΥΠΕΣ έχει δώσει το δικαίωμα π.χ. στους ΟΤΑ να ζητήσουν την πλήρωση όσων θέσεων επιθυμούν προκειμένου να τακτοποιήσουν την εργασιακή τους συνέχεια και να στηρίξουν τους συμβασιούχους εργαζόμενους που ουσιαστικά δουλεύουν ως οργανικοί υπάλληλοι χωρίς αντίστοιχα δικαιώματα

Έτσι, μέχρι το 2010 δε θα υπάρχουν εκκρεμότητες συμβασιούχων εν ομηρία. Ωστόσο, συνιστώ υπομονή και ψυχραιμία στους εργαζόμενους που δουλεύουν υπό αυτό το καθεστώς. Εξάλλου, το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν κοινοτικές οδηγίες και νόμοι που δεν επιτρέπουν τη συνέχιση αυτής της πατέντας που ξεκίνησε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ. Ως εκ τούτου, η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί για όλους αρκεί να γίνουν τα σωστά βήματα.

Σε λίγες ημέρες θα έχω περισσότερα...

30 ΚΑΙ ΚΑΤΙ...ΜΕΡΟΣ 1ο

Στην Ελλάδα του 2000, ο μέσος Έλληνας 30άρης κατάγεται κατά τεκμήριο από μεσοαστική οικογένεια. Ανήκει στο 70% περίπου των εκλεκτών του εργατικού δυναμικού της χώρας μας, που εργάζονται σε αστικά κέντρα, ακολουθώντας τους φρενήρεις ρυθμούς των σύγχρονων μεγαλουπόλεων (μην απατάστε…η Αθήνα δεν κατέχει πλέον τα πρωτεία στην Ελλάδα…δείτε και κατά Θεσσαλονίκη μεριά και θα καταλάβετε). Η καταγωγή του είναι, επίσης κατά τεκμήριο, από κάποιο χωρίο ή κωμόπολη της Ελληνικής επαρχίας, από την οποία κάποτε οι παππούδες ή οι γονείς του (συνήθως οι πρώτοι) αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις πόλεις για ένα καλύτερο μέλλον.
Ο μέσος Έλληνας 30άρης έχει κατά 95% απολυτήριο Λυκείου, αλλά γνωρίζοντας από τα 18 του ότι αυτό δε φτάνει για την επαγγελματική αποκατάστασή του, έχει φροντίσει να περάσει, έστω και με τα τέσσερα, από κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ακολουθώντας τη λογική ¨…πάρε ένα χαρτί, θα σου χρειαστεί στο μέλλον΄.…¨. Ωστόσο, επειδή στην εποχή μας επικρατούσε το πολλαπλάσιο της παραπάνω λογικής με ρήσεις του στυλ ¨….όσο περισσότερα χαρτιά τόσο το καλύτερο…¨, έχει πετσοκόψει τον οικογενειακό προϋπολογισμό της πατρικής του οικογένειας για να κάνει μεταπτυχιακά και να μάθει 2 ή περισσότερες ξένες γλώσσες, περνώντας έστω και….απ΄εξω από τα συναφή φροντιστήρια.
Ο μέσος Έλληνας 30άρης πιθανότατα έχει τελειώσει το στρατιωτικό του, επιμηκύνοντας προς τούτο τα φοιτητικά του χρόνια. Άφησε δύο ή τρία μαθήματα πριν το πτυχίο και πήγε φαντάρος, εκμεταλλευόμενος ανάλογες φοιτητικές άδειες, για να ξεφεύγει από την ¨Καλλιόπη¨ και τη σκοπιά.
Ο μέσος Έλληνας 30άρης μπορεί και να δούλευε τα τελευταία 10 χρόνια σε παροδικές δουλειές, για να συμπληρώσει τα προς το ζην ή να χαρτζιλικώνεται από μόνος του για να μπορέσει να βρει καμιά γκόμενα, που ενίοτε κατέληγε ως επίσημη αγαπημένη και η σχέση του προσέγγιζε τους όρους συμμετοχής σε πολυετές ομόλογο ή έμοιαζε με μετοχή εγκλωβισμένη από το μαύρο ’99.
Ο μέσος Έλληνας 30άρης έχει μεγαλώσει ως επί το πλείστον εφαρμόζοντας το σχέδιο Γ.Ο.Β. (Γ....με Ό,τι Βρούμε), αφού τα εφηβικά του καλοκαίρια πιθανότατα τα περνούσε με ξένες τουρίστριες, ενισχύοντας την τουριστική μας φιλοξενία ή απλώς μπαινόβγαινε σε μπαράκια και club της εποχής για να ψαρέψει με τους φίλους του ωραίες παρουσίες.
Ο μέσος Έλληνας 30άρης έχει μεγαλώσει με Βασίλη Καρρά και Λευτέρη Πανταζή, με το club MUST στις δόξες του και τις μπουζουκερί να μετατρέπονται σε επιβλητικά music halls. Ίσα που πρόλαβε το τέλος των ντισκοτέκ και ίσως να πήρε και λίγο μυρωδιά από τη μουσική των 80’s και τους ερασιτεχνικούς ραδιοσταθμούς στα FM. Το σίγουρο πάντως είναι ότι μεγάλωσε με ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, Λαλιώτη υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, τον Ολυμπιακό πρωταθλητή, αλλά με κοντομάνικα στην Ευρώπη, και με τη Μύκονο να μονοπωλεί την ετυμολογία των λέξεων τουρισμός και γκλαμουριά.
Τέλος ο μέσος Έλληνας 30άρης δεν έχει εμπιστοσύνη στο πορτοφόλι του, αφού το Ευρώ τον τσαλάκωσε οικονομικά. Ωστόσο, προτιμά να ξοδεύει παρά να αποταμιεύει, σε σημείο που φεσώνει κάρτες και δάνεια για να μη χάσει τα κεκτημένα στη διασκέδασή του.

Και κάτι ακόμα: Ο μέσος Έλληνας 30άρης δεν έχει εμπιστοσύνη πλέον στους πολιτικούς, αφού το επίπεδο του συναφούς γίγνεσθαι έχει κατακλυστεί από καιροσκόπους όλων των αποχρώσεων, ηλικιακά συνομήλικους, στο πνεύμα της δήθεν ανανέωσης της πολιτικής ζωής, οι οποίοι, μη έχοντας δουλέψει ποτέ δουλέψει στη ζωή τους, βρήκαν τρόπο να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους στο ενεργό εργατικό δυναμικό αυτής της κατακαημένης χώρας.

ΣΧΟΛΕΙΟ:

Τι να πεις για αυτό το θεσμό; Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μαθητής και ετοιμαζόμουν για πανελλήνιες εξετάσεις, η Κοινωνιολογία της Γ’ Λυκείου ανέφερε το σχολείο ως έναν από τους βασικότερους τυπικούς κοινωνικούς θεσμούς, ο οποίος συμβάλλει στη μετάδωση αξιών, ηθών και παραδόσεων, κρατώντας ζωντανή την πολιτιστική και πολιτισμική κληρονομιά του έθνους.
Όλα καλά και μάλιστα αναγκαία! Εγκρίνω και επαυξάνω σε υπερθετικό βαθμό. Όμως, στην πράξη τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι στις ημέρες μας. Η γενιά μας μεγάλωσε με ένα σύστημα εκπαίδευσης που μας κάνει να λέμε ¨κάθε πέρσι και καλύτερα¨. Είχα την τύχη επί 12 συναπτά έτη να προετοιμάσω μερικές εκατοντάδες παιδιά για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ αυτής της χώρας και μετά λύπης μου διαπίστωνα ότι οι γενιές τους γινόντουσαν μεν εξυπνότερες (γενετική εξέλιξη γαρ), αλλά, παράλληλα, το μυαλό τους ήταν πολύ πιο απαίδευτο συγκριτικά.

Συνεχίζεται....

Η ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ

Αυτή η ιστορία με το ασφαλιστικό μου θυμίζει τους Σάλιβανς και το Payton Place, τα μακροβιότερα σήριαλς της Ελληνικής τηλεόρασης.

Μου θυμίζει επίσης το Γόρδιο Δεσμό, τις επιγραφές ¨μην αγγίζετε¨ στα μουσεία, τις απρόσιτες γκόμενες και την ατάκα ¨΄άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις¨ της Μήτσης Κωνσταντάρα στην κλασσική ελληνική κωμωδία με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.

Σε κάθε περίπτωση, όλα τα προβλήματα στη ζωή έχουν λύσεις. Λύσεις τόσο απλές πολλές φορές, που αισθανόμαστε ολίγον βλάκες που δεν τις σκεφτήκαμε νωρίτερα.

Το ασφαλιστικό ζήτημα στην Ελλάδα δε θα είχε ανακύψει εάν στα χρόνια της νεότερης πολιτικής ιστορίας δεν αποτελούσε πεδίο κομματικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων. Ωστόσο, δεν έχουμε πλέον χρόνο να αναζητούμε τις αιτίες. Χρειάζονται ριζικές τομές στο ασφαλιστικό με γνώμονα την οριστική εξυγίανση των ταμείων και τη διασφάλιση των εργαζομένων.

Έχετε ποτέ σκεφτεί πόσα πληρώνετε σε εισφορές σε ετήσια βάση; Να σας πω εγώ που τα υπολόγισα, όντας ενταγμένος σε μεγάλο ασφαλιστικό οργανισμό. Περίπου € 6.000, βάσει των δικών μου μισθολογικών δεδομένων. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνω περίπου € 500/μήνα για υγειονομική περίθαλψη και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Εάν τα χρήματα αυτά τα διέθετα σε μία μεγάλη ασφαλιστική εταιρία θα μου κάνανε τεμενάδες κάθε ημέρα, θα μου εξασφάλιζαν ¨πρώτο τραπέζι πίστα¨ στα καλύτερα νοσοκομεία ανά τον κόσμο και θα μου έδιναν, όποτε το όριζα εγώ, την πλουσιοπάροχη σύνταξη που θα μου αναλογεί.

Αντ΄αυτού, τα πληρώνω και δε γνωρίζω τι θα μου προκύψει από επίπεδο περίθαλψης, ούτε και ξέρω εάν θα πάρω σύνταξη και εφάπαξ όταν θα αποσυρθώ από τον ενεργό βίο. Γιατί λοιπόν, να μη δίνεται το δικαίωμα στους εργαζόμενους να επιλέγουν αυτοί τον ασφαλιστικό τους φορέα, ιδιωτικό ή δημόσιο; Ακόμα και οι ανειδίκευτη εργασία έχει εισφορές στα ταμεία του κράτους που σε μία ιδιωτική εταιρία θα εξασφάλιζαν πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα.

Πρόσθετα, εάν κάνετε μία γύρα στα ασφαλιστικά προγράμματα των μεγάλων εταιριών θα διαπιστώσετε ότι οι συνηθισμένες παροχές των ταμείων του δημοσίου επιτυγχάνονται με πολύ λιγότερα ασφάλιστρα. Στην περίπτωσή μου, με €2.000/χρόνο θα εξασφάλιζα τουλάχιστον τις παροχές που μου δίνει σήμερα ο ασφαλιστικός φορέας μου, συμπεριλαμβανομένων και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Άρα, κάθε χρόνο θα είχα τη δυνατότητα να γλιτώνω € 4.000, ήτοι περίπου € 350/μήνα, τα οποία θα προστίθονταν στο διαθέσιμο εισόδημά μου. Να ένας ακόμα τρόπος εισοδηματικής βελτίωσης!

Στα πλαίσια αυτά, δε θεωρώ ότι ανακάλυψα την Αμερική, ούτε ότι έλυσα το πρόβλημα. Θα μπορούσε όμως το κράτος, δια του διαχειριστή του (κυβέρνηση), να εξετάσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με μεγάλους ιδιωτικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, θέτοντας τα κατά περίπτωση όρια και προϋποθέσεις συνεργασίας και εποπτείας από την πλευρά του, προκειμένου να διευθετηθεί η όποια ανασφάλεια των εργαζομένων.

Και τα ήδη υπάρχοντα ταμεία; Θα κλείσουν;

Η απάντηση είναι όχι! Απλώς, μπορούν να ενοποιηθούν σε έναν ενιαίο δημόσιο ασφαλιστικό οργανισμό, που θα λειτουργεί με ανταγωνιστικά κριτήρια και θα μπορεί να προσαρμόζεται ευκολότερα στις εκάστοτε κοινωνικοοικονομικές απαιτήσεις. Να αποτελεί δηλαδή μία αξιόπιστη εναλλακτική λύση ασφάλισης.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ;

Τελικά ο Καραμανλής ήξερε τι έκανε με τις εκλογές!
Οι 152 που εξελέγησαν και η θεωρητικώς ισχνή πλειοψηφία της ΝΔ φαίνεται πως λειτουργούν ευεργετικά για τη συνέχεια του πολιτικού βίου.
Μαθαίνω πως τα κεφάλια πέφτουν το ένα μετά το άλλο στα υπουργεία και τους δημόσιους οργανισμούς, με το νέο αίμα να αναζητά την καταξίωση του μέσα από συνεχή και αποτελεσματική δουλειά.
Εξάλλου, όπως με πληροφόρησαν πριν από λίγες ημέρες, ο Καραμανλής, δυσαρεστημένος και από υπουργούς που διατήρησε στα πόστα τους, τούς έθεσε προ των ευθυνών τους για σημαντικές καθυστερήσεις που υπήρξαν στον προγραμματισμό της προηγούμενης κυβέρνησης, απαιτώντας την άμεση τακτοποίηση διαφόρων θεμάτων που απασχολούν την κοινή γνώμη (π.χ. συμβασιούχοι, ιδιωτικοποίησεις κ.λπ). Στα πλαίσια αυτά είναι υπό εξέλιξη ριζικές αλλαγές κυβερνητικών παραγόντων, με τους επικεφαλείς τους να επωμίζονται πλέον αποκλειστικά το πολιτικό κόστος τυχόν λανθασμένων επιλογών, που θα θέσουν το κυβερνητικό έργο υπό αμφισβήτηση.
Και όλα αυτά σε μία απίστευτα ευνοϊκή συγκυρία, αφού το ΠΑΣΟΚ. ¨δημιούργημα¨ και αυτό του Καραμανλή, μαστίζεται χωρίς έλεος από κρίση ταυτότητας και υπαρξιακής αναζήτησης ύστερα από το αποτέλεσμα των εκλογών. Και όταν λέω δημιούργημα του Καραμανλή εννοώ ότι ο άνθρωπος ήξερε ότι η προκύρηξη εκλογών ισοδυναμούσε με την υπέρ του παγιοποίηση του πολιτικού σκηνικού και με την ταφόπλακα στην όποια ελπίδα να ξανακυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον με τη μορφή που έχει μέχρι σήμερα.

This is AEK

Η μηχανή του Δον Λορένθο πήρε μπροστά.

Η Salzburg έμοιαζε με συνοικιακή ομάδα, οι παίκτες της επιδώθηκαν στο ξυλίκι, ο Trapatoni βούλιαξε στην υπεροψία του

και η ΑΕΚ έκανε αυτή τη φορά τα δύσκολα εύκολα πετώντας τρία μπαλάκια στους Αυστροβησιγότθους.

Είναι στο χέρι της πλέον η πρόκριση αν και θα πρέπει να προσέξει ακόμα και με αυτό το σκορ!

Με την  ΑΕΚ έχουμε δει στο παρελθόν πράματα και θάματα.

Είναι ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο, όσαν χρόνια και αν πέρασαν, όσες διοικήσεις και αν άλλαξαν, όσοι προπονητές και αν την οδήγησαν.

Δεν είμαι καρμίρης, ούτε κακοΑΕΚτσής! Λέω απλά την αλήθεια για αυτήν την ομάδα που αποτελεί για μένα την αιώνια ερωμένη.

Φέτος η ομάδα έχει τα πάντα: Παίκτες, προπονητή, κόσμο στο γήπεδο και πάνω από όλα χρηστή και σοβαρή διοίκηση. Μέχρι και το γήπεδο της ξεκίνησε!

Όλα αυτά αποτελούν τις καλύτερες προϋποθέσεις για να φύγουμε από την ανομβρία των τελευταίων 14 ετών.

Γιατί θυμίζω πως το κυρίως ζητούμενο φέτος είναι το πρωτάθλημα. Από εκεί θα τεθούν οι βάσεις για καλύτερο αγωνιστικό μέλλον!

ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!

Ο καφές ήταν τόσο πικρός και πολύς στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες ημέρες, που αποφάσισαν να τον κερνάνε από την είσοδο του μεγάρου του σοσιαλισμού.
Ο Ε.Β. ήταν σίγουρο πως δεν ήθελε να του προσφέρουν καφέ πριν μπει στο Πολιτικό Συμβούλιο. Ο άνθρωπος ετοιμαζόταν να μπει στη Χαρ. Τρικούπη, με την κουστουμιά του, σενιαρισμένος, αρωματισμένος...έτοιμος για πολλά ...γούστα. Ήθελε να πάει στο ΚΨΜ να πάρει τον καφέ του και να ανέβει ήσυχα ήσυχα να πολυλογήσει.
Και ξαφνικά, ο υπέρμετρος ζήλος των υπηρετών της παράταξης έγινε τέτοιος, που θέλησαν να τον κεράσουνε τον άνθρωπο από την είσοδο τον καφέ του. Σου λέει...προαλοίφεται για πρόεδρος...μήπως πρέπει να πέσει και λίγο γλύψιμο;....
Ο καημένος όμως ο καφεπάροχος σκουντούφλησε μπροστά στην κορμοστασιά του "Μπένι" και τον έλουσε με έναν "πολλά βαρύ και όχι".
Αυτή είναι η αλήθεια κυρίες και κύριοι και όχι αυτές...οι κακοήθειες που γράφονται για δήθεν διαμαρτυρίες και λοιπές δημοκρατικές παραδιαδικασίες.

Barcelona, Unicef και Marketing

Η Barcelona ήταν η μοναδική ομάδα στην Εύρώπη που δεν είχε διαφήμιση στη φανέλα της. Για τους ανθρώπους της ή απόφαση αυτή ήταν θέμα ιδεολογίας και τιμής, κόντρα στην έννοια της απανταχού εμπορευματοποίησης.
Ωστόσο, παρακολουθώντας τώρα το ματς με τη Λυών, είδα ότι και η Barca έχει πλέον διαφήμιση! Όμως, η διαφήμιση αυτή δεν είναι μία απλή υπόθεση. Η ομάδα αυτή τίμησε και πάλι την ιστορία της προβάλλοντας στη φανέλα της τη UNICEF.
Όχι! Δεν πιστεύω πως η UNICEF αποφάσισε να γίνει χορηγός της Barcelona!
Πιστεύω πως η Barcelona έγινε χορηγός της UNICEF και στα πλαίσια αυτά ο σύλλογος αποφάσισε να διαθέσει τον κεντρικό χώρο της φανέλας του, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την Παγκόσμια Οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας.
Έτσι, εξάλλου συμπεριφέρονται οι μεγάλοι σύλλογοι!
Πάντως, για να δούμε τέτοια στην Ελλάδα μας μάλλον θα περιμένουμε πολύ!
Οι "μεγαλοπαράγοντες" του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν ακόμα πολλά καρβέλια ψωμί να φάνε μέχρι να φτάσουν να δίνουν και στους άλλους!
Φωτεινή εξαίρεση αποτέλεσε φέτος ο Άρης, αλλά φαντάζομαι μόνο για λίγο!
Θα μπορούσε π.χ. η ΕΠΟ να διαθέσει τη φανέλα της Εθνικής μας Ομάδας για κοινοφελείς σκοπούς, προβάλλοντας και επιχορηγώντας οργανισμούς παγκόσμιας οφελείας. Προς το παρόν όμως έχει μείνει με την απανταχού διαφημιζόμενη VODAPHONE!

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Και να θέλει δεν μπορεί να ησυχάσει.... η μαύρη προπαγάνδα.
Κάποιοι λένε ότι στη ΝΔ αρχίσανε τα όργανα από τους κομμένους υπουργούς.
Από όσο ξέρω, ο Καραμανλής έφτιαξε το κυβερνητικό σχήμα λαμβάνοντας υπόψη του τέτοια ενδεχόμενα.
Έτσι, η νέα Κυβέρνηση που σχημάτισε αποκλείεται να κλυδωνιστεί από τέτοια φαινόμενα.
Αυτό πάντως που προκύπτει είναι ότι κατάφερε να ανανεώσει το σχήμα και παράλληλα να κρατήσει ισορροπίες, χρησιμοποιώντας πρόσωπα που μπορεί σε άλλη περίπτωση να μη χρησιμοποιούσε, αλλά σίγουρα έχουν να προσφέρουν πολλά στο κυβερνητικό έργο.

Το ΠΑΣΟΚ πάει για διάσπαση;
Είναι ένα ερώτημα που τίθεται σιωπηρά μέσα στην παράταξη, αφού όλοι βλέπουν τα εξής:

Ο Γιώργος δεν είναι ικανός για αρχηγός, αλλά έχει μαζί του πρόσωπα που μπορούν να τον στηρίξουν αποτελεσματικά.
Ο Βενιζέλος είναι σίγουρα πιο ικανός από το Γιώργο, αλλά ο τρόπος που το προβάλλει έχει θεωρηθεί από πολλούς πολιτικώς unfair.
Οι τάσεις γενικότερα στο ΠΑΣΟΚ είναι τρεις: οι παλαιοκομματικοί (Ανδρεϊκοί), οι εκσυγχρονιστές (Σημιτικοί) και οι ενδιάμεσοι των δύο αυτών τάσεων
Η βάση του Κινήματος είναι προφανώς δυσαρεστημένη από την εικόνα του και συνάμα μπλεγμένη από την έλλειψη ουσιαστικής και καθ ‘όλα αποδεκτής πολιτικής φυσιογνωμίας για την αρχηγία.
Πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στο ποιος θα είναι αρχηγός, αλλά και στο πως αυτός θα εκλεγεί.
Η πίεση που ασκείται πλέον είναι μεγάλη, δεδομένου ότι η ΝΔ έχει την ευκαιρία για άλλη μία φορά να μην έχει ουσιαστικό πολιτικό αντίπαλο. Έτσι, οι όποιες διαδικασίες εκλογής αρχηγού πρέπει να γίνουν γρήγορα, κάτι που εγκυμονεί κινδύνους για τη μελλοντική κατάσταση του ΠΑΣΟΚ

Αν τα συνυπολογίσει αυτά κάποιος ουδέτερος αναλυτής, ίσως συμπεράνει ότι το ενδεχόμενο διάσπασης θα ήταν η καλύτερη λύση, τουλάχιστον σε μακροπρόθεσμη βάση, από το να γίνουν μπαλώματα. Εξάλλου, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί βασικό πολιτικό θεσμικό παράγοντα, αλλά όταν οι θεσμοί περνούν βαθιά κρίση συνήθως καταργούνται.

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ...Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ!

Ο λαός μίλησε με καρδιά και συναίσθημα!
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν αναμενόμενο αλλά ο τρόπος έκβασης είναι αυτός που δίνει το στίγμα.
Είχα πει από την Κυριακή τα ξημερώματα ότι εκτός από τις προβλέψεις που αναφέρονταν στο www.apomesa.info , θα έχουμε επιπλέον ένα θρίλερ, ένα χαστούκι και ένα ξενέρωμα. Και εξηγούμαι:

ΘΡΙΛΕΡ:
Η εκλογή του ίδιου του Αλαβάνου. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε σκληρό πόκερ με τις περιφέρειες που διάλεξε να πολιτευθεί. Στις μεν Σέρρες, όπου η ψήφος στο κόμμα του φάνταζε εξ αρχής πρωταπριλιάτικο ανέκδοτο, στο δε Ηράκλειο, όπου η πόλωση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν άφηνε ποτέ περιθώρια σε μικρό κόμμα να βγάλει βουλευτή. Τελικά γύρω στις 5:30 το πρωΐ, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πέρασε.... σύριζα στη Βουλή.

ΧΑΣΤΟΥΚΙ:
Αυτό ανήκει στο ΠΑΣΟΚ.
Μάθαινα ότι τις τελευταίες ώρες πριν το άνοιγμα της κάλπης, η μόνη ¨ανησυχία¨ της ΝΔ ήταν οι δυνητικοί ψηφοφόροι του ΛΑΟΣ. Δε μάθαινα όμως τίποτα ανάλογο και για το ΠΑΣΟΚ, που κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Η προεκλογική πολιτική που ακολούθησε όλο το προηγούμενο διάστημα, έμοιαζε με το κακομαθημένο παιδάκι, που αν χαλάσει το παιχνίδι του είναι εκ προοιμίου σίγουρο ότι η μαμά του θα του πάρει καινούργιο. Το ΠΑΣΟΚ νόμισε ότι ο Έλληνας είναι χαχόλος και μπορεί ακόμα να χάφτει τις αερολογίες του αρχηγού του. Παράλληλα, νόμισε ότι οι ¨πλάτες¨ του παρελθόντος θα του κάνουν πάλι το χατήρι και θα το ανεβάσουν στην εξουσία έτσι...με τη φανέλα! 38% λοιπόν και πολύ είναι...Σκέτος πυρετός!!!

ΤΟ ΞΕΝΕΡΩΜΑ:
Η εκλογή του ΛΑΟΣ.
Όχι γιατί μπήκε στη Βουλή απλώς, αλλά και για τα πρόσωπα που θα εμφανιστούν στα έδρανα. Πέρασε ο πολιτικός χαβαλές στη Βουλή. Φοβάμαι πως θα έχουμε σκηνές απείρου κάλλους. Να μην ξεχάσουν τα γάντια του μποξ!!

Όσο για τον Καραμανλή...; Τι να πω περισσότερο από τον τίτλο της επικεφαλίδας! Ο άνθρωπος είναι μία ομάδα μόνος του.
Πήρε το σκαλπ του ΠΑΣΟΚ μόνο και μόνο επειδή επιτέλους υπάρχει κάποιος που δε μασάει τη γλώσσα του. Αυτό όμως πολλαπλασιάζει τις ευθύνες, τόσο του ιδίου όσο και της ΝΔ απέναντι στον κόσμο. Με προσοχή, και όχι απαραίτητα πάντοτε με συναίνεση, να προχωρήσει μπροστά και να αλλάξει τα κακώς κείμενα. Δεν πρέπει να κολώσει πουθενά και να μην κάνει τα χατήρια κανενός κατεστημένου. Αυτό, ο κόσμος θα του το αναγνωρίσει.!

ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΦΙΝΑΛΕ

Σας παραπέμπω στην ιστοσελίδα http://www.apomesa.info/ για τα συμπεράσματά σας γύρω από την τελική εικόνα του εκλογικού αποτελέσματος. Αυτά που αναφέρονται στο συγκεκριμένο site είναι κοντά στη δική μου πληροφόρηση.
Απλώς, σε αυτά προσθέστε ένα.... θρίλερ, ένα.... χαστούκι και ένα.... ξενέρωμα. Κάθε μία από αυτές τις λέξεις αντιστοιχεί σε διαφορετικό κόμμα. Από Δευτέρα οι επεξηγήσεις!!

Όσο για το ψηφοδέλτιο της Β΄Αθηνών της ΝΔ, κάποιοι λένε ότι πράγματι το νέο αίμα θα μπει πανηγυρικά στη νέα Βουλή. Ειδικά, εκεί προς το τέλος-τέλος του ψηφοδελτίου ....ανέβηκε πολύ ο πήχυς.

Άντε και καλό βόλι!

ΕΚΛΟΓΟΜΠΑΣΚΕΤ 2007

Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ίσως από τα πιο ενδιαφέροντα της χρονιάς! Όλοι οι Έλληνες καλούμαστε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε δύο μέτωπα: Στις εκλογές και στο Ευρωμπάσκετ.
Η Εθνικάρα μας έδειξε και χθες την ψυχή του πρωταθλητή, αφού βέβαια φρόντισε να βγάλει πρώτα τη δική μας. Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη, κόντρα στις Κασσάνδρες, έδειξαν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και επανέλαβαν ότι και πέρσι στο Μουντομπάσκετ, ότι και πρόπερσι στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ. Και αν τότε, κόντρα στη Γαλλία το καλάθι του Διαμαντίδη θεωρήθηκε τυχερό, τώρα τι μπορεί να πει κανείς; Εξάλλου, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση!! Σε λίγη ώρα παίζουμε κόντρα στους Ισπανούς και τους χρωστάμε μία ρεβάνς! Μαζί, όλοι ενωμένοι θα παρακολουθήσουμε τον αγώνα, μεταφέροντας θετική ενέργεια στους παίκτες μας.

Από την άλλη, σε 25 ώρες ανοίγουν οι κάλπες για την πιο σημαντική, ίσως, εκλογική αναμέτρηση στη μεταπολιτευτική ιστορία. Τα σενάρια πολλά, η παραφιλολογία ακόμα περισσότερη. Το σίγουρο είναι πως καλούμαστε κι εδώ να ενεργήσουμε ενωμένοι, χωρίς αντιπαραθέσεις και ξύλινη γλώσσα. Η ψήφος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την περιβάλλουν κάποιοι με προβοκατόρικη και προπαγανδιστική διάθεση. Ο καθένας πρέπει και οφείλει να διαθέτει τον εαυτό του ελεύθερα στην εκλογική διαδικασία. Ο κόσμος είδε, άκουσε κατάλαβε και είναι σε θέση να αντιληφθεί ποιος έχει όραμα και βούληση και ποιος αρέσκεται απλώς σε παιχνίδια εντυπώσεων. Ο κόσμος είναι σε θέση να καταλάβει ποιος μπορεί να έχει επωφελή ρυθμιστικό χαρακτήρα και ποιος κάνει πολιτικό χαβαλέ με ξένα κόλλυβα.
Σήμερα και αύριο, λοιπόν, τα σπουδαία....και πάντα για την Ελλάδα!!

Και κάτι ακόμα σε συνέχεια του άρθρου για τις ¨δημοσκοπήσεις¨ μέσω book-ηδων:
Από χθές το απόγευμα η William Hill έχει ¨κλειδώσει¨ το στοίχημα των εκλογών και δεν το διαθέτει. Για την ιστορία, έδινε στη ΝΔ απόδοση 1,08 και στο ΠΑΣΟΚ 6, αν θυμάμαι καλά.

Οι Book-ηδες και οι εκλογές

Τον τελευταίο μήνα όλη μας η ζωή είναι μία δημοσκόπηση. Περιοδικές, κυλιόμενες, πολιτικά βαρόμετρα, άτυπα γκάλοπ στα απανταχού sites.
Ωστόσο, η νέα τάση, τουλάχιστον στη χώρα μας είναι τα πολιτικά στοιχήματα. Όλα τα μεγάλα πρακτορεία στοιχημάτων παίζουν τις ελληνικές εκλογές, με αδιαφιλονίκητο φαβορί τη Ν.Δ.
Στους παρακάτω συνδέσμους δείτε τις αποδόσεις:

http://www.willhill.com/iibs/EL/buildcoupon.asp?oddsformat=Decimal&couponchoice=PO1810974

https://www.bwin.com/betsnew.aspx?leagueIDs=13848

https://www.betoto.com/betsnew.aspx?SportID=61

http://www.expekt.com/odds/eventsodds.jsp?betcategoryId=SPCMIXINTINTPOL&sortby=2&range=1000000&gatype=0

http://www.ladbrokes.com/lbr_portal?action=lb_go_home&id=Sportsbook&retURL_g=/lbr_sports?action=go_generic_link~level=TYPE~key=210002477~category=SPECIALS&w_id=undefined&w_id=20070913021216

Σε όλες τις παραπάνω εταιρείες η ΝΔ έχει απόδοση από 1,08 έως 1,2 και το ΠΑΣΟΚ αγγίζει τα όρια ενδεχόμενης νίκης του Πανιωνίου κόντρα στη Μίλαν. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι σε κάποιες από τις εταιρίες, όπου παίζονται "παραμετροποιημένα" στοιχήματα, η απόδοση νίκης της ΝΔ με περισσότερο από 2% κυμαίνεται περίπου στο 1,57. Ισχυρό δηλαδή φαβορί, όχι μόνο για τη νίκη αλλά και για την αυτοδυναμία, η οποία βάσει του εκλογικού νόμου διασφαλίζεται με τέτοια διαφορά.
Βέβαια, στο στοίχημα πάντα υπάρχει η πιθανότητα του κουβά!!
Ωστόσο, αυτός που δε χάνει ποτέ είναι η γκανιότα. Έτσι, με τόσο ψηλές αποδόσεις που δίνει η νίκη του ΠΑΣΟΚ, μάλλον οι Book-ηδες δεν ανησυχούν μήπως φαλιρίσουν Ξέρουν τι κάνουν!...Ίσως καλύτερα και από τους δημοσκόπους!

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

Λίγες ώρες έμειναν ακόμη για το άνοιγμα της κάλπης. Μίας κάλπης που, μετά από λίγες ώρες, δε θα δείξει απλώς το νικητή των εκλογών. Θα δείξει το πως σκέφτονται σήμερα οι Έλληνες.

Για μένα η συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση είναι το πρώτο σοβαρό, μεταπολιτευτικό τεστ νοοτροπίας του εκλογικού σώματος αυτής της χώρας.

Το δείγμα γραφής των προηγουμένων εκλογικών αναμετρήσεων έδειχνε πως οι Έλληνες ψήφιζαν με βάση το προσωπικό τους συμφέρον, εφόσον αυτό ήταν αρρηκτά συνδεδεμένο με τις κατά περίπτωση προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων.

Αυτή τη φορά όμως, καλούμαστε να αποδείξουμε ότι μπορούμε να βάλουμε το κοινό καλό πάνω από το μικροπεριβάλλον μας. Να δούμε τα πράγματα με πιο ευρεία έννοια. Να ψηφίσουμε για την Ελλάδα και όχι για το διορισμό μας, το ρουσφέτι μας, το χρηματιστήριο ή οτιδήποτε άλλο μας αφορά εντελώς προσωπικά.

Ακούγεται ενδεχομένως ρομαντικό. Κι όμως, πιστεύω πως είναι πέρα για πέρα ρεαλιστικό. Να βοηθήσουμε τη χώρα μας για να μας βοηθήσει και αυτή. Για το λόγο αυτό, ας μην πειραματιστούμε με την ψήφο μας. Χρειαζόμαστε σταθερή κυβέρνηση και πολιτική συνέχεια. Η απερχόμενη κυβέρνηση προσπάθησε σε όλους τους τομείς. Υπήρξε βούληση και θέληση. Γίνανε λάθη, υπήρξαν ελλείψεις, προέκυψαν φαινόμενα που δυσκόλεψαν το δρόμο της. Αυτό όμως που θεωρώ πως κανένας δε μπορεί να την κατηγορήσει είναι για αδιαφορία και έλλειψη ευθυκρισίας. Δεν κουκούλωσε, δεν κορόϊδεψε. Εξάλλου, δεν υποκρύπττεται πάντοτε πολιτική απάτη πίσω από οτιδήποτε υπεσχημένο αλλά μη ολοκληρωμένο ή μη πραγματοποιημένο.

Ξέρω πως όποιος διαβάσει αυτές τις γραμμές, ενδεχομένως να έχει αντιρρήσεις. Αν όμως προσπαθήσει να δει τα πράγματα από την οπτική γωνία που ανέφερα, ίσως δικαιολογήσει, τουλάχιστον, τη θέση μου.